Melilotus
Melilotus (Sch V, Kap.); Herba Meliloti vulgaris, Steinklee, Honigklee, Herba Meliloti coeruleae, Siebengezeit, Zahmer blauer Steinklee, Flores Meliloti, Stein-Klee-Blumen, Semen Meliloti, Meliloten- oder Stein-Klee-Saamen (Triller I, S. 123, 154, 177); Melilotus Off., Melilot, Steinklee, Honigklee, Melilotus coerulea Trifolium odoratum, Siebengezeit, zahmer blauer Steinklee (Ph. Helv. I, 105 f.); Melilotus, Trifolium odoratum, Saxifraga lutea, Honig-Klee (Woyt 1740); Herba Meliloti, Honigklee-Kraut (Schoen, S. 69)
Kräfte
Herba Meliloti vulgaris: „Vim emollientem, & dolores mitigantem exerit; hinc admiscetur emplastro cuidam emollienti, quod ab hac herba, Meliloti, vocatur.“ (Triller I, S. 123)
Herba Meliloti coeruleae: „Virtute alexipharmaca, anodyna, diuretica & vulneraria pollet. Helvetici hanc melilotum coeruleam, caseis intermiscent, quos hac intermixtione virides reddunt, & suo idiomate Schaabzieger, nuncupant. [...] Hujus plantae flores coerulei, si cum herba rutae hortensis, in butyro coquantur, eximium exhibent unguentum ophthalmicum.“ (Triller I, S. 123 f.)
Flores Meliloti: „Infusum florum Meliloti, ad partum facilius educendum, dolores post partum, nephritidem, & oculorum inflammationem, commendatur; etiam ad clysteres adhibetur.“ (Triller I, S. 154)
Semen Meliloti: „Semina Meliloti, inquit Boerhaavius [...], sunt discutientia, aperientia, aromatica, & resolventia. Sie semina in formam farinae, resolvantur, fit inde Emplastrum emollientissimum, & resolventissimum. Interne Decoctum seminum florumque, est optimum, ad emundandas vias, ubi malum a frigore est ortum. Hactenus ille.“ (Triller I, S. 177)
Melilotus vulgaris: „Vires censentur emollientes, dolorem mitigantes, suppurationem promoventes, eoque scopo ad clysmata, fomenta, cataplasmata adhibetur. Sed acris planta videtur potius irritans & discutiens esse, quam emolliens. Infusum florum ad colicos dolores, & ischuriam laudatur.“ (Ph. helv. I, S. 106)
Melilotus coerulea: „Vires cum priori conveniunt; alexipharmacae censentur, menses et urinam pellunt. Vix tamen in uso. – Adhibetur ad confectionrem casei Glaronensium rasilis, viridis.“ (Ph. Helv. I, S. 106)