Syrupus emeticus Salae
Syrupus Emeticus Angeli Salae (Triller II, S. 732); Syrupus emeticus Angeli Salae, Angeli Salae Brech-Syrup (Ph. helv. II, S. 233, Index II., S. 46)
„Vires sunt eaedem, quae praecedentis [Syrupi Emetici]. In peste tamen non semper tuto adhiberi posse hunc Syrupum, egregie ostendit Thonerus [...]“; Syrupus Emeticus: „Delicatulis propinatur, ad vomitum ciendum. [...] In apoplexia & catarrho suffocativo etiam clysteribus, ab uncia una, ad unciam unam semis addi potest.“ (Triller II, S. 732; Ph. Helv. II, S. 233)
Trillers Angabe: „Syrupus Emeticus Angeli Salae. Exeges. Chymiatric. p. 737“ bezieht sich auf: „Exegesis chymiatrica Andreae Tentzelii [...] qua in quaecunque in prioribus Angeli Salae libris tacta quidem, attamen planè detecta non sunt, [...] descriptionibus vere & sincere enucleatis [...] exhibentur“, in: Angeli Salae Chymiatri candidissimi et archiatri megalopolotani Opera medico-chymica quae extant omnia, Frankfurt 1647, S. 737: „Usum vitri Antimonii, quamvis plurimis cane pejus & angue exosum redditum, no(n) dici potest: quam felicem in plurimis vomitione opus habentibus morbis expertus sum. Communiter tali formâ usui inserviebat meo: Iulep Hemeticus [...]“ [Es folgt das Rezept].
Vgl. Zwinger, Paedojatr., S. 314, für ein 2-jähriges Kind; Zwinger, Spec. mat. med., S. 286
→ Eponyme: Sala